Een van de grootste problemen die zich voordoen bij de installatie van elektrische bedrading met hun eigen handen, is de noodzaak om de draden in de aansluitdoos aan te sluiten voor elektrische bedrading. Om te voorkomen dat veelgemaakte fouten en, als een gevolg, storing van schakelaars of stopcontacten, rekening houden met elke fase van het onafhankelijke werk.
Wat is een elektrische aansluitdoos voor?
Vrijwel elke persoon heeft op de een of andere manier een idee van hoe een aansluitdoos eruit ziet. Maar hier waarom het eigenlijk nodig is, en hoe het is geregeld, weet niet iedereen. Overweeg de algemene gegevens die we over dit element van de bedrading weten.
Verbindingsdozen verschillen afhankelijk van hun vorm, evenals de kenmerken van de toepassing. Sommigen van hen zijn rechthoekig en sommige zijn rond. Deze parameter heeft geen invloed op de functionaliteit.
Wat betreft de kenmerken van de applicatie, zijn er onderscheiden:
- verzonken aansluitdozen;
- aansluitdozen voor open bedrading.
Ze verschillen van elkaar door de bevestigingsmethode, enkele functies van het apparaat en in sommige gevallen op grootte. In elk geval hebben ze maar één doel: het scheiden van draden van het paneel naar afzonderlijk gelegen punten van energieverbruik, bijvoorbeeld schakelaars, lampen, stopcontacten. In dit geval moet de elektriciteitsverdeling uniform zijn om verstoringen in de werking van apparaten te voorkomen.
Om dit doel te bereiken, is de bedrading verdeeld in afzonderlijke lijnen of zogenaamde groepen. Afzonderlijke draden worden in elke kamer gelegd die de apparaten zullen voeden, waardoor hun werking verzekerd is. Het is in dit stadium dat aansluitdozen verschijnen. Ze zijn geïnstalleerd in de knooppunten waar de draden met elkaar zijn verbonden.
Om een aansluitdoos voor elektrische bedrading te kopen, is dit allereerst nodig om redenen van brandveiligheid. Dus hoe precies op de kruising van de draden het risico van de bron van vuur het grootst is. Als het contact wordt verbroken, neemt de weerstand toe en begint de verbinding op te warmen. In sommige gevallen kan dit brand veroorzaken.
Elektrodozen voor externe distributie dienen als isolerende laag tussen een potentiële ontstekingsbron en omringende objecten. Bovendien hebben ze een aanzienlijke esthetische rol en verbergen ze niet altijd mooie verbindingen van draden uit de ogen.
Sommigen beweren dat de aanwezigheid van aansluitdozen in het huis niet nodig is. Maar eigenlijk is het noodzakelijk om, om er zonder te doen, een afzonderlijke draad van het paneel naar elke plaats van elektriciteitsverbruik te leggen. Om dit te doen, moet je een reeks voldoende diepe en brede poorten in de muur maken om de draden in verschillende rijen erin te plaatsen. Dit alles brengt extra kosten van financiën en inspanningen met zich mee.
Als, in geval van weigering om aansluitdozen te gebruiken, moet worden geleid door het feit dat het leggen van afzonderlijke draden helemaal de aanwezigheid van verbindingen in de bedrading elimineert en daarom veiliger is, dan is er een goed antwoord van de experts. Aansluiting van draden, uitgevoerd in overeenstemming met alle normen en het schema van verbinding van draden in de aansluitdoos, is niet gevaarlijk. In ieder geval kunt u altijd om hulp van specialisten vragen.
Elke inbouwdoos heeft een aantal kenmerken, waaronder afmeting en prijs een bijzondere rol spelen. Overweeg de drie meest populaire opties die meestal in huizen worden geplaatst:
- Verdeelkast 100x100x50 mm IP54.
- Verdeeldoos van 80х80х40 mm voor externe installatie van IP55.
- Verdeelkast IP65 88x88x53 mm.
De eerste optie – een van de meest betaalbare en tegelijkertijd gemeenschappelijke. Een Tyco-aansluitdoos kan bijvoorbeeld worden gekocht voor slechts 50 roebel. De lage kosten zijn te wijten aan de binnenlandse productie, evenals de minimale configuratie (body en cover).
De tweede optie heeft ook een minimale kostprijs: 46 roebel. Het is gemaakt van propyleen en LDPE. Natuurlijk kan niet worden gezegd dat hij ooit zal kunnen concurreren met metalen verdeelkasten, maar hij voldoet ruimschoots aan zijn functie om draden te beschermen tegen neerslag en wind.
De derde optie, gemaakt in Duitsland, kost je iets meer, ongeveer 211 roebel. In dit geval verschillen de kenmerken en afmetingen van de aansluitdoos niet veel van de eerste twee opties. Volgens de fabrikant Hensel is kunststof, dat wordt gebruikt voor de vervaardiging van hun producten, van zeer hoge kwaliteit en voldoet het aan alle eisen voor elektrische bedradingselementen.
Dit alles is natuurlijk vrij eenvoudig en goedkope opties. Elektrische aansluitdozen met terminals kosten veel meer. Maar hier kunnen we zeggen dat hun prijs gerechtvaardigd is door het gemak van het aansluiten van de draden en hun verdere onderhoud.
Goed advies! Als u niet wilt besparen op beveiliging, kunt u overwegen een explosieveilige aansluitdoos aan te schaffen.
Terminals nemen een speciale plaats in bij de opstelling van elektrische bedrading. Het installeren van een aansluitdoos van dit type is het meest eenvoudig en vereist geen speciale vaardigheden. De bottom line is dat de box al is uitgerust met speciale clips die zijn ontworpen om draden aan te sluiten. Vergeleken met conventionele hebben dergelijke aansluitdozen een aantal voordelen:
- installatie en demontage van geleiders wordt meerdere keren sneller uitgevoerd, zonder de noodzaak om extra hulpmiddelen te gebruiken;
- dankzij het gebruik van speciale pasta, kunt u de draden van verschillende materialen verbinden, bijvoorbeeld koper en aluminium;
- een speciaal draadplaatsingssysteem helpt de volgorde in de doos te behouden, waardoor het risico op kortsluiting tot nul wordt beperkt;
- Het speciale ontwerp maakt het eenvoudig om de stroom te meten zonder de noodzaak om isolatiematerialen van draden te verwijderen en heeft geen enkele invloed op de integriteit van het systeem.
Voor open bedrading zijn aansluitdozen van dit type de meest populaire optie geworden. De afwezigheid van de behoefte om zelf te draaien en de draden aan te sluiten maakte het gebruik van terminals immers erg handig. Tegenwoordig zijn er veel verschillende opties te koop, waaronder een explosieveilige aansluitdoos.
Het wordt algemeen erkend dat goed contact het resultaat is van een juiste verbinding van de draden met elkaar. Als het werk niet met voldoende kwaliteit is uitgevoerd, wordt het onmiddellijk merkbaar door zwak contact of volledige afwezigheid. Bovendien kunnen er problemen optreden op het moment dat u een voldoende krachtig apparaat aansluit.
Dit alles levert natuurlijk veel ongemak op. En het is veel gemakkelijker om dit van tevoren te regelen, zelfs in het stadium van bedrading, dan om dit probleem in de loop van de tijd op te lossen. Overweeg de meest populaire manieren om de draden met elkaar te verbinden:
- de draden in de aansluitdoos draaien;
- druk testen;
- lassen;
- spike;
- gebruik van schroefklemmen;
- vastgeschroefde verbindingen;
- zelfklemmende.
Al deze methoden zijn eenvoudig genoeg om te implementeren en vereisen geen speciale vaardigheden. Laten we ze van dichterbij bekijken om een idee te krijgen van de beste manier om de draden in de aansluitdoos aan te sluiten.
Om al het werk onafhankelijk correct uit te kunnen voeren, moet u slechts één belangrijke vereiste voor de installatie van aansluitdozen in acht nemen: het is noodzakelijk om gratis toegang te bieden tot alle plaatsen van het knooppunt van de draden. Dit is nodig in geval van uitval van een van de stopcontacten of schakelaar.
Let op! Als tijdens de eerste installatie de aansluitdoos achter de afwerklaag is verborgen, moet deze bij de eerste storing volledig worden verwijderd om reparaties uit te voeren.
Niet altijd verbergt het probleem zich daar, het is echter nooit overbodig om het contact te controleren. Overweeg daarom van tevoren alles, zodat eventuele reparaties zo snel en gemakkelijk mogelijk kunnen worden uitgevoerd. In dit verband kunnen de draden in de aansluitdoos op elke voor u geschikte manier worden gemaakt, die hieronder zal worden besproken.
Vrijwel iedereen weet hoe de gedraaide uiteinden van draden verdraaid zijn. Als we het echter hebben over het aansluiten van de draden in de aansluitdoos, is het de moeite waard om de regelgevingsdocumenten die dit probleem dekken, in herinnering te roepen.
Draaien wordt beschouwd als een onbetrouwbare verbindingsoptie, omdat het contactgebied erg klein is en u niet kunt rekenen op volledig contact tussen de draden. Bovendien neigt zelfs dit kleine contact na verloop van tijd te verzwakken, wat het onmogelijk maakt om krachtige instrumenten te gebruiken die het systeem zwaar belasten.
Krimpen wordt als een meer betrouwbare methode beschouwd, waarvoor een speciale verbindingsmof wordt gebruikt. De belangrijkste parameter van haar keuze is de dikte van alle draden die erin worden geplaatst. Zowel koper als aluminium kunnen het materiaal van vervaardiging zijn en de keuze hangt af van welk materiaal de draden zijn gemaakt.
Gebruik voor het fixeren een speciaal gereedschap waarmee de sleeve wordt gecomprimeerd. Dit kan alleen worden gedaan met een druktang. Gebruiken voor deze passatizhi is categorisch niet aan te raden. Anders voldoet deze technologie volledig aan alle normen en eisen die zijn vastgelegd in de wettelijke documentatie.
Hier is hoe de draden op deze manier verbonden zijn:
- isolatie wordt van de draden ontdaan rekening houdend met de vereiste lengte, dat wil zeggen, de lengte van de gebruikte huls;
- gestripte uiteinden van draden gedraaid en ingevoegd in de mouw;
- met behulp van persbekken wordt de huls gekrompen;
- Met behulp van elektrische tape of warmtekrimp is de junctie geïsoleerd.
Deze methode wordt als zeer betrouwbaar beschouwd, omdat als resultaat van het werk een enkele gehele draad wordt verkregen, die praktisch niet gevoelig is voor oxidatie. Door de draden samen te smelten, krijgt u een betrouwbaar contact dat niet verzwakt na verloop van tijd. De implementatie van deze methode is echter een beetje moeilijker dan de vorige, omdat u lasapparatuur en de mogelijkheid om ermee om te gaan nodig hebt.
De lijst met tools die nodig zijn voor het werken aan lasdraden:
- lasmachine met een capaciteit van minimaal 1 kW en berekend voor 24 W;
- koolstof elektrode;
- hars of flux, die verdere bescherming van het metalen deel van de draden tegen oxidatie zal bieden;
- persoonlijke beschermingsmiddelen: bril en handschoenen om te lassen.
Als u op zijn minst minimale vaardigheden hebt in het werken met een lasmachine, evenals alle bovengenoemde componenten, zullen de verdere fasen van het werk niet bijzonder moeilijk voor u zijn. De draden worden gereinigd van de isolatie en hun interieur wordt gereinigd met schuurpapier om te schijnen.
Hierna draai je de draden op de traditionele manier en giet je de flux in de uitsparing van de elektrode. Druk de draden erop en houd vast totdat je het uiterlijk van een bal ziet, het zogenaamde contactpunt. Daarna kan het proces van het verbinden van de draden als voltooid worden beschouwd. Het blijft alleen om de kruising van overtollige flux, vernis en isoleren schoon te maken.
Op het eerste gezicht lijkt deze methode op de lasmethode, maar deze heeft een aanzienlijk verschil. Voor het solderen van draden samen, wordt soldeer gebruikt, gesmolten door een soldeerbout. Dit is een goedgekeurde methode die een betrouwbare verbinding biedt. Het enige nadeel is dat het niet erg betrouwbaar is op plaatsen waar draden onderhevig zijn aan sterke verwarming.
Let op! Als u niet weet hoe u moet solderen, kunt u deze methode het beste niet gebruiken. De verbinding kan te broos zijn en met de geringste mechanische belasting of spanning kunnen de draden eenvoudig breken op de plaats van hechting.
Voor het solderen van draden heeft u nodig:
- soldeerbout;
- tin-loodsoldeer;
- hars of flux;
- in het geval van het gebruik van flux – een speciaal penseel ervoor;
- fijn schuurpapier.
Voor het grootste deel is het proces van het verbinden van de draden hetzelfde als in het geval van lassen. Het is echter niet het metaal zelf dat smelt, maar alleen het soldeersel. Het moet zorgvuldig worden bewaakt, zodat het gesmolten soldeer noodzakelijkerwijs in de binnenkant van de twist stroomt voor een betrouwbaardere binding. Over het algemeen wordt deze methode gebruikt om te werken met koperdraden, maar afhankelijk van de beschikbaarheid van speciaal soldeer, kan hetzelfde met aluminium worden gedaan.
Het gebruik van schroefklemmen is een vrij algemene methode die door velen wordt gebruikt, vanwege zijn eenvoud en gemak. Het heeft echter ook nadelen, wat handig is om te weten voordat u met het werk begint.
Aanvankelijk werden schroefklemmen gebruikt om verschillende metalen met elkaar te verbinden die elkaar niet zouden mogen raken. Het kan bijvoorbeeld koper en aluminium zijn, die in aanwezigheid van vocht met elkaar gaan interageren. Na verloop van tijd begon deze methode te worden gebruikt voor het verbinden van draden. En zelfs werd vastgesteld op het niveau van de wettelijke documentatie.
Let op! Wanneer u deze methode voor aluminiumdraden gebruikt, moet u weten dat ze periodiek moeten worden gekrimpt, zodat contact niet verloren gaat met de tijd en niet verzwakt.
Vastgeschroefde verbindingen worden ook vrij vaak gebruikt om draden aan te sluiten, maar als het erom gaat ze daarna in een aansluitdoos te verbergen, kan deze methode als ongeschikt worden beschouwd. Het gaat allemaal om de omvang van verbindingen.
Om de draden op deze manier aan te sluiten, moet u een stalen ring ertussen plaatsen. Dit gebeurt in de volgende volgorde: er wordt een sluitring op de bout geplaatst, vervolgens wordt een van de draden geplaatst en vervolgens een andere sluitring. Dit wordt gevolgd door een tweede draad en een moer, die het systeem strakker maken. Natuurlijk vereist dit alles ook een goede isolatie, dus het volume van de verbinding is behoorlijk.
Goed advies! Deze methode heeft zijn voordelen – hij is zeer geschikt voor het verbinden van verschillende metalen, omdat je van binnen een speciale pasta kunt maken die oxidatieprocessen voorkomt.
Als we ons hebben beziggehouden met de manieren waarop draden aan elkaar kunnen worden bevestigd, kunnen we kijken hoe we het systeem moeten monteren met behulp van het voorbeeld van een IP55-aansluitdoos voor buitenopstelling van 100x100x50 mm
Meestal wordt de installatie gemaakt in een lege muur van baksteen of beton. Dit kan enige problemen veroorzaken bij het proces van het boren van een nis hiervoor, maar het systeem zal veilig worden hersteld. Als de doos ronde gaten heeft, kunt u speciale kronen gebruiken voor de pons. Gebruik voor rechthoekig of vierkant een slijpmachine met een speciale diamantschijf, ontworpen om te werken met beton.
Nadat de nis gereed is, moet u een aansluitdoos erop proberen om te controleren of alles goed is voorbereid. De aansluitdoos moet volledig in de muur worden geplaatst, zodat na installatie de voorkant op hetzelfde niveau ligt als de muur.
In sommige aansluitdozen zijn speciale stekkers die speciaal zijn ontworpen om op deze plaatsen een kabel te krijgen. Ze moeten zorgvuldig worden gebroken of gesneden, terwijl de integriteit van de totale structuur behouden blijft. Ze beëindigden de uiteinden van de bedrading volgens het schema.
Wanneer u ervoor zorgt dat alle draden in de aansluitdoos zijn gestoken, kunt u beginnen met het voorbereiden van de mortel om deze te repareren. Het principe van fixatie is heel eenvoudig:
- in de nis voorbereid voor de aansluitdoos, wordt met een spatel enige hoeveelheid mortel aangebracht;
- de doos met de reeds geplaatste kabels wordt zo diep mogelijk ingedrukt;
- overtollige oplossing, die op de zijkanten spreekt, wordt verwijderd;
- indien nodig kan de doos in de eerste paar minuten met de hand worden vastgehouden om de oplossing een beetje te pakken.
Goed advies! In plaats van mortel kan albast worden gebruikt. Het droogt veel sneller en op hetzelfde moment zal het ook perfect het gewicht van de doos ondersteunen.
Net als bij de installatie van een niet-gesoldeerde doos voor open bedrading, en in het geval van een gesloten systeem, bepaalt een installatie van hoge kwaliteit grotendeels de levensduur en de kwaliteit van de bedrading. Het belangrijkste bij het werken met elektriciteit is om hun capaciteiten correct te beoordelen en, indien nodig, hulp te zoeken bij professionele elektriciens.
