De meest comfortabele voor residentiële gebouwen zijn temperaturen in het bereik van 20-25? С en luchtvochtigheid van 50 tot 60%. Om een dergelijk microklimaat in het huis te bieden, is het noodzakelijk om voor de thermische isolatie van de muren te zorgen. Optimale isolatie voor de buitenmuren van de woning wordt gekozen op basis van het constructiemateriaal en moet aan verschillende eisen voldoen.
Het belangrijkste criterium voor elk isolatiemateriaal is de thermische geleidingscoëfficiënt. Hoe kleiner deze waarde, hoe beter het materiaal het lekken van warmte naar de omgeving voorkomt.
Feit! Door de muren verliest het huis tot 30% van de warmte
Hoe de muren van het huis beter te isoleren
Er zijn twee manieren om een gebouw te isoleren – om interne isolatie van het gebouw aan te brengen of om isolatie voor de muren van het huis buiten te maken. Welke isolatie is beter te gebruiken? Het antwoord is verborgen in een korte uitdrukking – "dauwpunt".
Het dauwpunt is de temperatuur waarbij condensatie optreedt. Een punt met deze temperatuur kan zich binnen of buiten de binnenwand bevinden. De coördinaten zijn afhankelijk van de fysieke eigenschappen van de muurmaterialen, de dikte van hun lagen, evenals de externe en interne temperatuur en vochtigheid.
Het is belangrijk! De positie van het dauwpunt zal zelfs optimaal zijn in een volledig niet-geïsoleerde muur dan in datgene dat alleen van binnen is geïsoleerd.
De juiste locatie van het dauwpunt (buiten de muur) kan alleen worden verkregen wanneer een verwarming voor de buitenwanden wordt geïnstalleerd, geselecteerd met inachtneming van de materiaaleigenschappen en thermische berekening van de dikte.
Elk van de soorten moderne isolatie voor de muren van het huis buiten heeft zijn eigen kenmerken en prijsklasse. Maar hun belangrijkste verschillen zijn:
- lage thermische geleidbaarheid;
- minimumwaarden van waterabsorptie en dampdoorlatendheid;
- het vermogen om het binnenklimaat te regelen;
- hoge geluidsabsorptie;
- ecologische reinheid;
- brandwerendheid en brandveiligheid;
- chemische weerstand;
- weerstand tegen biologische en mechanische stress (schimmels, insecten, knaagdieren);
- sterkte en duurzaamheid;
- elasticiteit en gebrek aan krimp;
- laag gewicht;
- mogelijkheid van installatie zonder naden, voegen, holtes;
- vaardigheid om moeilijke en moeilijk bereikbare gebieden te vullen;
- installatiegemak.
Het is ook belangrijk om rekening te houden met de manier waarop de consument bij voorkeur buitenisolatie voor de wanden van het huis installeert. Video’s die de mogelijkheid van onafhankelijk werk (evenals andere handleidingen) in onze tijd laten zien, kunnen genoeg worden gevonden.
Waterabsorptie en dampdoorlatendheid worden in aanmerking genomen om een maximale bescherming van de kamer tegen vocht te waarborgen en worden geselecteerd met inachtneming van de eigenaardigheden van het klimaat en afhankelijk van de installatiemethode. Thermische geleidbaarheid wordt gebruikt om de vereiste dikte van het isolatiemateriaal te berekenen.
De meest gebruikte soorten isolatie zijn:
- geëxpandeerd polystyreen (schuim);
- geëxtrudeerd polystyreenschuim (epps, penoplex);
- polyurethaanschuim;
- minerale wol;
- basalt isolatie;
- vloeibare thermische isolatie.
Polyfoam (geëxpandeerd polystyreen) is een van de moderne polymere isolatie voor de wanden van huizen en wordt als zodanig in bijna alle sectoren van de bouwsector gebruikt: civiel en industrieel.
Allereerst wordt dit materiaal gekenmerkt door een lage thermische geleidbaarheid (van 0,037 tot 0,052 W / m * K, afhankelijk van de dichtheid) en waterabsorptie, weerstand tegen biologische en chemische invloeden en hoge geluidsisolerende en winddichte eigenschappen. Het behoort tot de groep van milieuvriendelijke stoffen en is duurzaam genoeg: de operationele levensduur is langer dan 50 jaar.
Feit! Een laag schuim met een dikte van 50 mm is equivalent aan een anderhalve muur in overeenstemming met de mate van warmte-instandhouding.
Een van de andere voordelen is flexibiliteit en een laag gewicht. Dit draagt bij aan het verlagen van de kosten van levering en installatie, het gemak van het werk, het verminderen van de belasting van de wanden, wat op zijn beurt de noodzaak voor aanvullende versterking van de fundering overbodig maakt.
Het nadeel van geëxpandeerd polystyreen is de ontvlambaarheid, maar de lage prijs maakt het mogelijk om alle wanden van het huis buiten te isoleren met schuimplastic.
Geëxtrudeerd polystyreen (penoplex) – een van de nieuwste generatie thermische isolatiematerialen. Bij de vervaardiging ervan wordt grafiet in de vorm van nanodeeltjes gebruikt, wat de sterkte en energiebesparing van het product verhoogt.
De thermische geleidingscoëfficiënt van isolatie penoplex varieert van 0,029 – 0,031 W / m * K. Het is bestand tegen schimmels, chemicaliën, insecten en knaagdieren en is een uitstekende geluidsisolator.
Hierdoor is het mogelijk Penoplex als verwarming buiten te gebruiken: voor de wanden van houten huizen en andere gebouwen en binnen: thermische isolatie van vloeren (vooral bij het plaatsen van "warme" vloeren), kelders, balkons en loggia’s.
Polyurethaanschuim – een soort kunststof met cellulair-schuimstructuur. De massa cellen gevuld met lucht is 90% van het totale gewicht van het product. Hierdoor is de waarde van thermische geleidbaarheid van polyurethaanschuim een van de laagste – van 0,023 tot 0,041 W / m * K.
Polyurethaanschuim heeft een hoge mate van hechting op alle soorten oppervlakken: beton, baksteen, hout, metaal – waardoor een verzegelde coating ontstaat met een garantie voor uitstekende dampen en waterdichting.
Een naadloze methode van toepassing (met behulp van een compressor en een slang) en hoge elasticiteit maakt polyurethaanschuim een onmisbaar materiaal voor geblazen isolatie bij het isoleren van wanden buiten gebouwen van complexe vormen en kozijnhuizen. Isolatie voor muren buiten door blaasmethode kan worden toegepast bij een temperatuur van maximaal 100? С, de operationele periode is maximaal 30 jaar.
Het enige nadeel van het materiaal is de hoge kosten en de noodzaak om dure apparatuur te gebruiken voor installatie.
Minerale wol is een product van de verwerking van slakken (metallurgische industrie-afval) of gesteenten: basalt en dolomiet. Verschilt qua duurzaamheid, onbrandbaarheid, duurzaamheid, ecologische zuiverheid, elasticiteit, hoge mate van geluidsabsorptie, installatiegemak en lage kosten. De thermische geleidbaarheid van dit materiaal ligt in het bereik van 0,034 – 0,037 W / m * K.
Voor isolatiewerkzaamheden wordt minerale wol gebruikt in de vorm van basaltplaten of op rollen met een breed scala aan maten. Minvat wordt gebruikt als isolatie voor de buitenmuren van het huis. De afmetingen van de geproduceerde platen kunnen als volgt zijn:
- 1000 x 600 x 50 mm;
- 7000 x 1200 x 50 mm;
- 9000 x 1200 x 50 mm;
- 10.000 x 1.200 x 50 mm;
- 10.000 x 1.200 x 100 mm.
Basalt-isolatie wordt gebruikt in gebouwen van elk doel, in het bijzonder – voor isolatie in het land, houten huizen en gebouwen van hout, baksteen of schuimblokken. Werken met dit materiaal is mogelijk bij een temperatuur in het bereik van -60? С tot +220? С, wat zeker handig is bij installatie op de buitenmuren. Isolatie in het land, huizen gemaakt van hout, baksteen of schuimblokken, garages, magazijnen en andere gebouwen – dit is een onvolledige lijst van de mogelijkheden van het gebruik van minerale isolatie.
Het onbetwiste voordeel van de meeste van de materialen die in het artikel worden genoemd, is het vermogen om hun installatie onafhankelijk te maken als isolatie van de wanden van het huis buiten. Foto- en videoclips, evenals andere instructies, zijn erg handig.
